ظهور خواننده ای جدید در خانواده محمدرضا شجریان
پایگاه خبری و تحلیلی خوزنامه :
برای اولین مرتبه صدای رایان شجریان در کارگاه های آواز محمدرضا شجریان که در مجموعه فرهنگی هنری آسمان فرهنگستان هنر برگزار می شد، شنیده شد. کلاس های کارگاهی استاد از سال 1386 آغاز شده بود و حدود یکسال بعد نمونه ای از صدای رایان برای شاگردان محمدرضا شجریان پخش شد.
نحوه ی پخش صدای رایان نیز جالب توجه بود. سال ها قبل تر از این اتفاق محمدرضا شجریان تصنیف بهار دلکش را با تار زنده یاد محمدرضا لطفی اجرا کرده بود. رایان روی همین فایل صوتی و همراه با صدای پدرش، خوانده بود. آن روزها رایان حدود 11 سال سن داشت و صدایش مانند بسیاری از کودکان، اصطلاحا چپ کوک و زنانه بود.
از آن زمان حدود ده سال گذشته و طی ماه های اخیر رایان شجریان استوری هایی را از خودش که نشان می دهد در استودیو ضبط صدا پشت میکروفن قرار دارد و مشغول ضبط اثر است. او احتمالا حاصل همین ضبط های استودیویی را در آینده ای دور یا نزدیک راهی بازار موسیقی خواهد کرد.
همایون شجریان نیز سال 1382 برای اولین مرتبه آلبوم مستقل «نسیم وصل» را در مقام خواننده در سن 28 سالگی با آهنگسازی محمدجواد ضرابیان منتشر کرد که در آن زمان مورد استقبال جالب توجهی قرار گرفت و همچنان بسیاری از مردم، همایون را با برخی از قطعات همان آلبوم به یاد می آورند. البته همایون این شانس را داشت که از سال 1373 یعنی درست زمانی که 19 سال داشت، به عنوان نوازنده تنبک با پدرش روی صحنه برود و نوازندگی کند. همایون بعدها یعنی در سال 1378 در آلبوم آهنگ وفا برای اولین مرتبه به همراه پدرش روی سن؛ خوانندگی کرد و آرام آرام صدایش را به مردم شناساند.
هرچند به دلیل بیماری محمدرضا شجریان چنین شانسی نصیب رایان شجریان نشده که در کنار پدرش روی صحنه برود اما نام خانوادگی بلندآوازه خاندان شجریان، راه او را همچون همایون بسیار هموارتر از هر خواننده دیگری کرده است.
رایانِ بیست ساله همچون پدرش، برادرش، خواهرانش و دو عمویش، صدای مناسبی برای اجرای موسیقی ایرانی دارد. حال باید دید اولین حضور حرفه ای رایان شجریان در عرصه عمومی چگونه خواهد بود و آیا همچون پدرش برای ارتقای سطح آواز ایرانی و احیای مجدد این هنر تلاش خواهد کرد؟
کتایون خوانساری (همسر دوم محمدرضا شجریان و مادر رایان) نیز سال ها قبل در مصاحبه ای درباره فرزندش گفته بود: رایان شجریان سال 1386 در ونکوور کانادا به دنیا آمده و قطعا از هنر محمدرضا شجریان بی نصیب نخواهد ماند. رایان نقاشی را خیلی دوست دارد. همیشه می گوید؛ «بوم» بده تا نقاشی کنم. خب، همه بچه ها نقاشی را دوست دارند، اما رایان خیلی شبیه به پدرش است. کاراکتر پدرش را دارد. بچه بسیار بااستعدادی است و شکوفایی او بستگی به این دارد که ما چقدر بتوانیم او را پرورش دهیم، اما اصلا دوست ندارم روی ابر های پدرش پرواز کند. می خواهم او فقط روی پای خودش بایستد. چون بچه هایی که پدر و مادر معروف دارند کمتر کار و تلاش می کنند. نمی خواهم رایان اینطور باشد. چون نام خانوادگی شجریان خیلی سنگین است، به همین خاطر باید خیلی تلاش کند.
رایان همچنین مانند پدرش و برادرش عاشق فوتبال است و برای دیدن برخی بازهای حساس تیم ملی به استادیوم می رود. این نشان می دهد که علایق مشترکی میان آنها وجود دارد. حال باید منتظر ماند و دید آیا خاندان شجریان دوباره می تواند قله ای را که محمدرضا شجریان در آواز بر آن گام نهاده، یک مرتبه دیگر فتح کند؟
57241
خبر آنلاین