
فرهنگ نقشی اساسی در سرنوشت حال و آینده هر جامعه انسانی دارد؛ چرا که فرهنگ در معنای عام تمامی جنبه های مادی و غیرمادی زندگی انسان را در برمی گیرد، رفتارها را سامان می بخشد، ارزش ها را تولید و بازتولید و هنجارها را تدوین می کند و ابزارهای این رفتاها را برای انسان ها فراهم یا حذف می سازد.
ویروس کرونا به دلیل پیچیدگی هایی که در ماهیت پزشکی و سلامت داشت شاید یکی از متفاوت ترین بلایا و مواجهه های انسانی در طول قرون گذشته بود؛ ویروسی که چنان عمیق بر زندگی اثر گذاشت و بر آن چیره گشت که حتی در اصطلاح بافرهنگ ترین جوامع را به رفتارهایی با فرسنگ ها فاصله از فرهنگ واداشت. موضوعی که در ذات خود تفکربرانگیز و پرچالش است.
علاوه بر ماهیت ناشناخته این ویروس و جنبه واکنشی که آدم ها و جوامع (به ویژه در ابتدای شیوع) را به پاسخ واداشت، فاصله گرفتن بیش از بیش انسان ها از رفتارها و آیین های فرهنگی (که با گذشت زمان بیشتر از سوی نهادهای قانون گذار بر آن تاکید شد؛ موضوعاتی چون عدم برقراری روابط اجتماعی و عدم برگزاری مراسم ختم و ...) شرایط جدید و سختی را به زندگی انسانی و اجتماعی تحمیل کرد.
یکی از مهمترین کارهایی که استادان علوم اجتماعی و مطالعات فرهنگی در چنین شرایطی انجام می دهند (همچنان که در کشور ما نیز صورت گرفته و کتاب حاضر نمونه ای از آن است) توصیف دقیق شرایط موجود به دو دلیل اساسی است: انباشت اطلاعات در این برهه زمانی خاص از منظر اهمیت تاریخی و شناخت وضعیت موجود و رسیدن به مرحله بعد از توصیف یعنی تحلیل.
کتاب فرهنگ و کرونا؛ چالش های فرهنگ ایرانی در بحران کرونا که به تازگی از سوی انتشارات انسان شناسی به انتشار درآمده تلاشی است در راستای ...