گوندوغان: برای کار با گواردیولا به کلوپ جواب منفی دادم
سید علی بلندنظر
ایلکای گوندوغان آنقدر بازیکن موثری بود که تابستان سال گذشته بلافاصله بعد از عمل جراحی زانو، منچسترسیتی و لیورپول برای جذب او از بوروسیادورتموند با هم مبارزه کردند. پپ گواردیولا می خواست او اولین خریدش در اتحاد باشد و یورگن کلوپ به دنبال آن بود که هافبک سابقش در بوروسیادورتموند را به آنفیلد بیاورد؛ پپ برنده شد.
او در کار با توپ ماهر است و سرسختانه برای پس گرفتنش تلاش می کند و برای فوتبال مبتنی بر پرسینگ هر دو مربی که امشب در آنفیلد با یکدیگر روبه رو می شوند، ایده آل است.
بازیکن 27 ساله تیم ملی آلمان مربی لیورپول را کلوپو صدا می کند و با وجود آنکه پیشنهاد او را رد کرده و با 20 میلیون پوند راهی منچستر شده، همچنان با او دوست است: «همیشه با من دوست بوده است و دروغ گفته ام اگر بگویم برای خریدن من تلاش نکرد اما وقتی فرصت آمدن به سیتی و کار با پپ پیش آمد، مشخص بود که می خواستم اینجا بیایم. وقتی به خاطر مصدومیت کمی افت کرده بودم هیچ تردیدی درباره تلاش برای جذب من نداشت و فهمیدم که تصمیم اشتباهی نیست. هر دو مربی های بزرگ و باشخصیتی هستند و من آدم خوش شانسی ام.»
گوندوغان به خوبی می داند بازی در آنفیلد چقدر سخت است، از سال 2008 که مالکان اماراتی سیتی را خریدند تنها در این ورزشگاه نتوانسته اند به پیروزی برسند و برای آخرین برد سیتی در آنفیلد باید 15 سال به عقب برگشت. اگر لیورپول نتواند روند شکست ناپذیری سیتی را در آنفیلد از بین ببرد، دیگر چه تیمی می تواند؟
گوندوغان ادامه داد: «بازی بزرگی برای ما است. آنفیلد یکی از سخت ترین زمین های جهان است و لیورپول در روزهای خوبش می تواند هر حریفی را در آن شکست دهد. برای همه جذاب است که بازی دو تیمی را تماشا کنند که به دنبال حمله و خلق موقعیت هستند و می توانم تصور کنم تماشای بازی ما با تیم هایی که ده نفره دفاع می کنند و به دنبال ضدحمله و پرتاب توپ و رسیدن به یک ضربه ایستگاهی هستند، چقدر برای هواداران خسته کننده است. باید همان روحیه ای که در زمین چلسی و منچستریونایتد داشتیم را دوباره نشان دهیم. ما تا به حال همه تیم های بزرگ را برده ایم و می خواهیم در بازی یکشنبه هم این روند ادامه پیدا کند.»
چهارگانه قهرمانی در دسترس سیتی است و گوندوغان در پاسخ به این سوال سیاستمدارانه می گوید: «اگر بگویم بله، با مربی مخالفت کرده ام و این هوشمندانه نیست! بازی ها و موانع زیادی بر سر راه داریم اما همه چیز ممکن است.»
او درباره تکرار رکورد شکست ناپذیری آرسنال هم گفت: «این فصل خاص است و ما همینطور می بریم، تا آخر هم تلاشمان را می کنیم، شاید یک روز باختیم و شاید هم نه. در بازی هایی که زیاد گل نمی زنیم مطمئنیم که زیاد هم گل نمی خوریم و در بازی هایی که یکی دو گل می خوریم احساس می کنیم می توانیم گل های بیشتری بزنیم.»
او از یک خانواده صمیمی و منسجم است که شامل برادر بزرگترش ایلکر، پسرعمویش ایلکان، پدرش ایرفان و عمو و مدیر برنامه هایش ایلهان می شود: «نام های مشابه در فامیل ما زیاد است بخصوص نام مردها. نمی دانم این ایده چه کسی بوده!»
پدربزرگش، اسماعیل از بالیکسیر در غرب ترکیه به گلزن کرشن مهاجرت کرده و در معدن زغال سنگ مشغول به کار شده و ایلکای سومین عضو خانواده بوده که در آلمان به دنیا آمده. پدرش تحویلدار بوده و مادرش در یک مرکز بهداشت آشپزی می کرده. دو پسر خانواده فوتبالیست شده اند.
ایلکای که در آکادمی بوخوم رشد کرده و بعد در نورنبرگ شهرت پیدا کرده، گفت: «گلزن کرشن شهر پولداری نیست و میزان جرم از حد متوسط بالاتر است، پدر و مادرم می خواستند ما هر چه کمتر در خیابان ها باشیم. آنها می خواستند من درس بخوانم بنابراین مدرسه را تمام کردم و همزمان توانستم فوتبال بازی کنم. من در یک جامعه چندفرهنگی رشد کردم و هنوز هم بهترین دوستانم آلمانی هایی با تبار مراکشی، تونسی و لهستانی هستند. تجربه خوبی بود.»
برای همین است که او مثل گواردیولا ترجیح داده در یک آپارتمان مرکز شهر زندگی کند نه در منطقه ثروتمندنشین چشایر. سبک زندگی میلیونرها به درد او نمی خورد: «فکر می کنم اگر می خواستم با پسرعمویم در یک خانه ویلایی بزرگ زندگی کنیم، احساس تنهایی می کردیم بخصوص وقتی بیرون می رویم. من می خواستم شهر منچستر را ببینم، بروم قهوه بخورم، خرید کنم، دوست داشتم همه چیز نزدیکم باشد. شنیده بودم بعضی ها 40 دقیقه تا یک ساعت در مسیر رسیدن به محل تمرین هستند، این را دوست نداشتم.»
او که یک سال کامل را به دلیل مشکل کمرش در سال 2013 بیرون بوده و ماه های طولانی بعد از مصدومیت رباط صلیبی زانوی راست بازی نکرده، در ماه سپتامبر به ترکیب تیمش برگشت اما در برد 5 بر صفر سیتی مقابل لیورپول 90 دقیقه روی نیمکت بود؛ حالا دوباره به اوج برگشته و در برد 4 بر یک هفته قبل مقابل برنلی در جام حذفی خلاق ترین بازیکن میدان بود: «خوشحالم که می بینم فرم قبلی ام برگشته و این برایم از گل و پاس گل اهمیت بیشتری دارد. البته زانوی من مثل یک بازیکن 20 ساله نیست، باید مراقبش باشم. البته ضعیف نشده ام و کیفیتم کم نشده، بازیکن متفاوتی هستم. راستش تاسف هم نمی خورم، این چیزها در فوتبال و زندگی اتفاق می افتد، باید آن را تجربه کرد و پذیرفت.»
منبع: دیلی میل