حضور در نمایشگاه های خارجی تا امروز برای همه گالری های بزرگ و کوچک، حرفه ای و غیرحرفه ای اتفاق جذابی بوده است. گالری داران همواره تلاش کرده اند همراه با هنر ایران در رویدادهای جهانی حضور پیدا کنند و هم هنر ایران را معرفی و هم خودشان بتوانند به عنوان گالری دار جایگاه خود را در داخل کشور تثبیت کنند. البته بماند که به هنرمند چه مبلغی را پرداخت می کنند و خود چه مبلغی را به جیب می زنند. این روزها شکل عجیب و تازه دیگری هم وارد ماجرا شده است؛ شکلی که برای هنرمندان تقریبا هیچ سودی ندارد اما به اصطلاح گالری داران تازه از راه رسیده را حسابی به خود جلب کرده و فضای مجازی هم کار را خیلی ساده تر کرده است. در این شرایط گالری دارهایی که اغلب یا حرفه ای نبوده یا اصلا گالری دار هم نیستند، در حال ماهی گرفتن از آب گل آلود هستند.
هر چیز خرج دارد!
احتمالا در حال چیدن یک ماجرای پیچیده و مفصل برای این ماهیگیری هستید و تصور می کنید با شیوه پیچیده ای روبه رو هستیم. اما به هیچ وجه این طور نیست. شاید باورتان نشود ماجرا از آنچه فکرش را می کنید، ساده تر است.
این گالری داران در فضای مجازی به هنرمندان تازه کار عرصه تجسمی که به قول معروف جویای نام هستند، پیام داده و به آنها پیشنهاد حضور آثارشان در یک نمایشگاه گروهی را می دهند. اما مسلما این اتفاق به ظاهر دلچسب خرج دارد. این طور نیست که هنرمند بنشیند کنج خانه و اثر یا آثارش بی چک و چانه از کشور خارج شود و روی دیوار یک گالری بنشیند، بی این که هنرمند دست به جیب شده باشد. گالری دارانی که ذکرشان رفت، قیمت دارند. بعضی شان به صد یورو قناعت می کنند و بعضی ...

[ مشاهده متن کامل ماهیگیری از آب گل آلود در روزنامه جام جم ]

اخبار پیشنهادی: